Schrikbarende groei van turboliquidaties
Geplaatst op: 19-08-2018, 10:08:09
Nieuwsmedia berichten vrijwel dagelijks over het toenemend aantal gewelddadige liquidaties in de onderwereld. Die verslaggeving staat in schril contrast met het gebrek aan aandacht voor de explosieve groei van bedrijfsliquidaties. Deze vinden dan ook in volstrekte stilte plaats. Criminelen houden daarvan.
Ruim tachtigduizend bedrijven verdwenen laatste drie jaar, zonder dat er iemand iets van merkte. Binnen één dag. Eventuele schuldeisers hebben het nakijken. Zij ontdekten de liquidatie meestal te laat en blijven daarom zitten met hun vordering.
De wet biedt ondernemers de mogelijkheid om hun bedrijf razendsnel, dus zonder vereffeningsprocedure of bemoeienis van een lastige curator te beëindigen. Eventueel wanbeleid van de bestuurders blijft daardoor onbespied. Dat is erg handig als je iets te verbergen hebt.
Afgelopen jaren nam de populariteit van deze zogeheten ‘turboliquidaties’ ongekend toe. Zo steeg het aantal ‘flitsbedrijfsbeëindigingen’ in 2017 met ruim 18% ten opzichte van het voorgaande jaar, tot maar liefst 28.000. Dit blijkt uit de ‘liquidatie-index’ van Verkoopjevordering.nl. Het aantal faillissementen nam in diezelfde tijd juist opvallend af tot net iets meer dan 3000. En dat is geen toeval.
’Heropeningsprocedure moeilijk en kostbaar’
De verschuiving naar turboliquidaties heeft alles te maken met de focus die de overheid het afgelopen decennium heeft gelegd op het tegengaan van faillissementsfraude, weet Samantha Renssen, universitair docente aan de Universiteit Maastricht. Renssen promoveerde enkele jaren geleden op het fenomeen turboliquidatie en is daarmee bij uitstek een deskundige op dit gebied, vooral ook omdat deze vorm van bedrijfsbeëindiging vrijwel nooit eerder tegen het licht werd gehouden. De wettelijke regeling rammelt volgens haar aan alle kanten, waardoor het de deur wagenwijd open zet voor fraude. „Het is moeilijk en kostbaar voor schuldeisers om een heropeningsprocedure op te starten, omdat ze vaak in het duister tasten wat de financiële positie van het voormalige bedrijf betreft. Het opmaken van een laatste jaarrekening is namelijk niet verplicht. Bovendien zijn fraudeurs dus op zoek gegaan naar alternatieven als gevolg van de jacht die het Openbaar Ministerie heeft geopend op faillissementsfraude. De turboliquidatie is voor hen een goed alternatief gebleken.”
Daarnaast kregen potentiële fraudeurs volgens Renssen een steuntje in de rug van nota bene de Hoge Raad, doordat een uitspraak van het hoogste rechtscollege ondernemers sinds 2015 verbiedt zelf een faillissement aan te vragen indien hun bedrijf uitsluitend schulden heeft en geen baten. Dan móét er wel geliquideerd worden. „Het misbruik wordt daarmee in feite bevorderd”, aldus de universitair docente.
’Eenvoudige maatregelen’
Ondanks het toenemende misbruik van de turboliquidatie, is er volgens Renssen bij de overheid nauwelijks aandacht voor het probleem. „En dat terwijl het misbruik met enkele eenvoudige maatregelen gestopt kan worden. Kijk naar België: daar zijn turboliquidaties uitsluitend toegestaan als het bedrijf geen schulden heeft en wordt de onderneming verplicht tot het opstellen van een korte balans. Dat scheelt een stuk.”
Bron: bijdrage van 17 augustus 2018 van Bart Mos op www.dft.nl